Αγιολογικά

Γεννήθηκε περί το τέλος του 13ου αιώνα. Έγινε μοναχός στη σκήτη του Μαγουλά του Αγίου Όρους. Εκεί συναντήθηκε με τον άγιο Αθανάσιο των Μετεώρων τον οποίο βοήθησε να κτίσει, κατά το διάστημα της δεύτερης πατριαρχίας του το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στα Μετέωρα. Στη σκήτη του Μαγουλά χειροτονήθηκε ιερέας και έμεινε εκεί έως και το 1340 - 1341. Υπήρξε αγαπημένος μαθητής του οσίου Γρηγορίου του Σιναΐτου και συνόδευσε το δάσκαλό του στην έρημο των Παρορίων όπου και οικοδόμησαν κελιά. Αφού έμεινε κοντά στο δάσκαλό του για μικρό χρονικό διάστημα ο όσιος επέστρεψε στο Άγιον Όρος, όπου εγγράφεται στο μοναχολόγιο της Μονής των Ιβήρων. Το 1342 η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους συγκροτεί επιτροπή ειρηνεύσεως και συνδιαλλαγής την οποία στέλνει στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να συμφιλιώσει τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου Ιωάννη Καντακουζηνό και Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγο που βρισκόταν σε διαμάχη. Ηγετική φυσιογνωμία αυτής της επιτροπής ήταν ο όσιος Κάλλιστος που εντυπωσίασε, παρά το ατελέσφορο της ειρηνευτικής προσπάθειας, τους αντιμαχόμενους Βασιλείς. Με την επιστροφή του από τη βασιλεύουσα στο Άγιον Όρος ο όσιος διορίζεται από την Ιερά Κοινότητα μέλος της επιτροπής του αντιαιρετικού αγώνα κατά των Βογόμιλων. Μετά την παραίτηση του Οικουμενικού Πατριάρχη Ισιδώρου, ο όσιος ανεβαίνει στον Οικουμενικό Θρόνο κατόπιν πρότασης του αυτοκράτορα Ιωάννη Καντακουζηνού, ο οποίος έστειλε τριήρη στο Άγιον Όρος για να μεταφέρει στη βασιλεύουσα το νέο Οικουμενικό Πατριάρχη. Στις 10 Ιουνίου του 1350 γίνεται η εκλογή και η ενθρόνιση του Οικουμενικού Πατριάρχη Κάλλιστου Α΄ που διοίκησε την Ορθόδοξη Εκκλησία ως και τις 27 Νοεμβρίου του 1353, οπότε αρνούμενος να συναινέσει στον παραγκωνισμό του νόμιμου αυτοκράτορα Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγου από τον Καντακουζηνό, που ήθελε να ανακηρύξει το γιο του Ματθαίο συναυτοκράτορά του, απεκδύθηκε εκουσίως το πατριαρχικό αξίωμα και έζησε στην Ιερά Μονή του Αγίου Μάμαντος στην Κωνσταντινούπολη. Το χειμώνα του 1354 ο όσιος ανεβαίνει για δεύτερη φορά στον Οικουμενικό Θρόνο. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης πατριαρχίας του ιδρύθηκαν τα μοναστήρια Παντοκράτορος και Σίμωνος Πέτρας στο Άγιον Όρος. Το 1364 ο όσιος ηγήθηκε μιας αυτοκρατορικής πρεσβείας προς την ηγεμόνα των Σέρβων Ελισάβετ με σκοπό τη συμμαχία των σερβικών και των βυζαντινών δυνάμεων, για να αναχαιτιστεί η Τουρκική επεκτατικότητα στη Θράκη. Στις αρχές του Ιουνίου του 1364, αφού προσκύνησαν στο Άγιον Όρος, ο όσιος Κάλλιστος και η συνοδεία του φτάνουν στις Σέρρες. Όμως ασθένησε από λοιμώδη νόσο και τελείωσε το βίο του απρόοπτα στην πόλη των Σερρών.